دیروز بعد از ۵ روز بالاخره تبم قطع شد و تونستم دو ساعت تموم زیر بارون راه برم . هر کاری میکنم نمیتونم جلو خودمو بگیرم و زیر بارون راه نرم .حتی اگه بازم حالم بد بشه. من عاشق این فصلم.عاشق سرما.عاشق بارون.

این هفته خیلی خوب بود چون احساس مفید بودن دارم.با آخرین توانم کار کردم و خیلی هم عقب نیستم. تقریبا طبق برنامه خوب پیش رفتم. این یعنی موفقیت . فعلا دل توی دلم نیست که کارای شیشه ام رو ببینم. فعلا توی کوره هستن و چیزی ازشون پیدا نیست.

با دوستام تصمیم داشتیم برای تنوع بریم سینما که از شانس خوب من بخاطر جشنواره فیلم کودک ، فیلم مورد نظرمو برداشته بودن. دلم سوخت.کلی منتظر این فیلم بودم.  حالا اشکالی نداره چون خداجونم یه بارون حسابی فرستاده که من حالا حالاها باهاش خوشم.

نوشته شده در پنج شنبه 26 آبان 1390برچسب:,ساعت 22:55 توسط رها|